Deze manga sterkt mij in de overtuiging dat die stripvorm hetzelfde trucje toepast dat enige jaren geleden voor goede zaken heeft gezorgd in de wereld van het kinderboek. Daar zag je een ware hausse aan griezelboeken voor kinderen. Nu was dat 'nieuw' wel betrekkelijk. Voor de jeugd was het een wereld die ze eindelijk kon ontdekken, volwassenen daarentegen zagen alle oubollige clichés (weerwolven, vampiers, zombies, mummies, ratten en spinnen) in simpele kindervorm voorbij komen. Dit gevoel van slaapverwekkende herkenning bekruipt mij nu weer bij veel jeugd-manga's. Ook hier veel opgewarmde sciencefiction- en fantasy-thema's die je als volwassene tientallen keren voorbij hebt zien komen. Zo ook in Battle angel Alita van Yukito Kishiro: daarin draait het om een toekomstbeeld waarin mensen en cyborgs samen - en langs elkaar heen - leven. De eigen invulling is een verliefd robotmeisje/strijder. Verder is er niets dat de grauwe middelmaat ontstijgt en storen bovendien de moreel/ethische bedenkelijke acties van de hoofdpersonen nogal.