Een gezin en andere familieleden zijn in een huis vermoord. Er zijn slechts twee overlevenden: broer en zus Laura en Pierre Grimaud. Laura wordt als dader beschouwd, omdat zij met het mes in haar handen op straat wordt aangetroffen. Forensisch psychologe Anna Kieffer krijgt de kans haar te spreken vlak voordat ze zelfmoord pleegt. Tot een gedegen analyse is het niet gekomen. Daarom wil Anna heel graag Pierre behandelen nu hij na zes jaar in een ziekenhuis uit een coma ontwaakt. Pierre wordt geplaagd door nachtmerries en weet niet goed onderscheid te maken wat nu echt is en wat niet. Anna probeert hem met hypnose zijn realiteitszin terug te brengen. Daarbij is er onderhuidse spanning voelbaar tussen de inmiddels volwassen geworden Pierre en de psychologe, die moeite heeft om professioneel te blijven en niet in te gaan op de ontstane lustgevoelens. Langzamerhand komen we meer te weten over hoe de jeugd van de manipulatieve Pierre verlopen is en wat voor impact de gebeurtenissen op hem gehad hebben. Psychologische drama’s ontvouwen zich.
De patiënt is een bijzonder, spannend verteld en in beeld gebracht verhaal en het einde heeft een goed gevonden twist. Maar, spoiler alert !!, wat ongeloofwaardig aan dit verhaal is, is dat iemand zichzelf kan verwonden en dan zich zes jaar lang in een coma bevindt. Bovendien is dit ook nog eens een overbodig verhaalelement. De tijdspanne had helemaal geen zes jaar hoeven zijn, maar eerder zes dagen en de leeftijd van Pierre had ten tijde van de daad ook eenentwintig kunnen zijn. Scenarist en tekenaar Timothé Le Boucher verklaarde in een interview uitgebreid onderzoek te hebben gedaan naar patiënten in coma. Maar voor het verhaal van De patiënt heeft het geen enkele toegevoegde waarde.