Helga Tati, dochter van Jacques Tati liep jaren rond met het ongebruikte verhaal L'illusionniste. Ze zocht een regisseur die uit de voeten kon met de nostalgische humor van haar vader en kwam terecht bij Sylvain Chomet, een groot fan van Tati. In zijn eerste tekenfilm, Les triplettes de Belleville (zie Stripschrift 354) kwam al een fragment voor uit Tati's beroemde film Jour de fête. Chomet bewerkte L'illusionniste tot filmscript. Het is een ouderwetse tekenfilm vol melancholie en lichte tragiek geworden.
Het verhaal start in 1959 in Parijs. Goochelaar Tatischeff (de echte naam van Tati) trekt maar weinig aandacht met zijn 'Konijn uit hoed'. In Engeland verzorgt hij het naprogramma van 'Billy Boy and the Britoons', een rock 'n' roll band. Resultaat: alleen oma en kleinzoon zitten nog in de zaal. Tatischeff toont opvallend veel gelijkenis met Jacques Tati. De mimiek en het gemompel komt overeen met zijn slungelige alter-ego monsieur Hulot.
Op een typisch Engels tuinfeest krijgt Tatischeff een uitnodiging om in de Schotse hooglanden op te treden. Aldaar ontmoet hij het meisje Alice. Deze denkt dat hij echt kan toveren en volgt hem naar Edinburgh. Er ontstaat een vader-dochter relatie. Het tweetal verblijft in Hotel Little Joe, waar meer tweederangs artiesten huizen. Alleen van de inkomsten uit de Royal Music Hall kan Tatischeff niet aan de verwachting van Alice voldoen. Met alle gevolgen van dien.
Dankzij het tekenwerk van Sylvian Chomet is The illusionist meer dan de moeite waard. In prachtige pasteltinten wordt het Schotse landschap levendig in beeld gebracht. Diegene die weleens in Edinburgh zijn zullen hier veel van herkennen. Chomet is ook verantwoordelijk voor de muziek, die net als bij de films van Tati een hele belangrijke rol speelt. Mooi om te zien dat in deze tijd van computeranimatie en massaproductie nog een èchte tekenfilm wordt gemaakt.