Recensies

Theo van den Boogaard is iemand die zich nadrukkelijk op de clou van een verhaal richt in zijn geheel eigen album Joost mag het weten. En alsof hij het bovenstaande meteen wenst te logenstraffen, is zo'n clou meestal geslaagd. In elk geval bakt hij er wat mij betreft meer van dan zijn Sjef van Oekel-partner, de scenarist Wim Schippers. Van den Boogaard maakt lieve verhaaltjes, waarmee hij zijn lezers weet te ontroeren zonder klef te worden. In dit geval neigt zijn werk wat minder naar de pies-, poep- en konthumor, die Sjef van Oekel maar al te vaak teistert.
Joost, zijn nieuwe, piepjonge hoofdpersonage heeft zich over de periode 1985/91, waarin Van den Boogaard diens belevenissen optekende, duidelijk ontwikkeld. Eerst betuigt hij zich een jochie, dat op het gebied van seks de klok al heftig heeft horen luiden, maar nog niet exact weet waar de klepel hangt. In Die pet past ons allemaal heeft Joost wat weg van Sjef van Oekel: wild gesticulerend, van zich af schreeuwend en onnozel en bijdehand tegelijk. De karakters van beide Van den Boogaardpersonages overlappen elkaar en dat kan nooit de bedoeling geweest zijn. Maar in de laatste twee verhalen krijgt Joost pas echt goed vorm als het lieve, zijn ouders (wat een volmaakt gezinnetje, trouwens) en lezers keer op keer ontroerende, kereltje. Waar ik nog wel wat meer van zou willen horen.
Van den Boogaard is er zeer bedreven in om zijn personages allerlei vloeiend op elkaar volgende houdingen aan te laten nemen, dat het lijkt alsof je naar een tekenfilm kijkt. Die houdingen zijn net iets te zwaar aangezet, om een grappig, theatraal effect te sorteren, maar daarom niet minder herkenbaar. Natuurlijk komt de vloeiendheid van de bewegingen bij de schetsmatige tekeningen van Joost mag het weten beter tot zijn recht dan bij de doorgestileerde Van Oekel-strips. De voortgang van iemands woorden wordt met een perfecte timing aan zijn of haar bewegingen gekoppeld. Al op de cover van dit nieuwe album kan je zien, dat de inkleuring met kleurpotloden een uitstekende afwisseling vormt voor de inkleuringen, die we van strips gewend zijn.