Recensies

Er was eens... cyberpunk. De Amerikaanse sf-auteur William Gibson is de bedenker van dit genre, dat hoofdzakelijk bestaat uit high tech multinationals in een zwartgallige nabije toekomst, dialogen vol spreektaal en jargon, en computers waarin alle soorten hard- en software rechtstreeks met het menselijk zenuwstelsel in verbinding staan. Gibson staat voor een verpest milieu, straatbendes, drugs en anarchie. Het is ieder voor zich en niemand voor ons allen. Zijn hoofdpersonen geloven in de kunst van het overleven. Het verhaal is duidelijk geïnspireerd door de roman Neuromancer, waarin een computervirtuoos een klus moet klaren door in te breken in de matrixruimte. Ook in de strip is de wereld sterk verstedelijkt (een groot deel van West-Europa is geasfalteerd), tieren kunstmatige intelligenties welig en neemt de computervirtuoos (een gewezen huurling) een gevaarlijke klus aan. Voor hij zich bewust is van de complexiteit van de opdracht zit hij tot over zijn oren in de ellende. Naast eerdergenoemde inspiratiebron is deze nieuwe stripreeks gebaseerd op de role playing game Cyber Age. Het verhaal van Jean-Pierre Pécau wordt spannend verbeeld en is redelijk origineel in dit genre. Naast alle donkerte gloort er hoop aan de einder. De hoofdpersonen verlangen ondanks hun cynisme naar geborgenheid; zij zoeken toch naar de zin van het leven. De tekenstijl van Def is realistisch met een hang naar surrealisme.