Recensies

Tijdens de afgelopen Stripdagen in Den Bosch beklaagde Marcel Ruijters zich over de te donker afgedrukte kleurenstrip Chimaera in het jubileumnummer van Zone 5300 (waarvan hij overigens zelf redacteur is). Zijn kritiek liet onverlet dat dit fraaie verhaal de verwachtingen hoog had opgeschroefd voor zijn nieuwe boek Troglodytes. Die verwachtingen worden grotendeels waargemaakt, al is het heel jammer dat het boek niet in kleur maar met enkel een grijze steunkleur is uitgevoerd. Toch weet Ruijters ook met deze beperktere middelen zijn schemerdonkere fantasiewereld der troglodieten tot leven te wekken. Hij doet dat zonder gebruik te maken van woorden, zodat alle gewicht op zijn tekenwerk komt te liggen. In zeven verhalen, waaronder het reeds genoemde Chimaera, weet de auteur een coherent universum te scheppen, die (geheel in fantasy-traditie) beheerst wordt door bijgeloof, voortplantingsdrift en het recht van de sterkste. 'Een ontbeende versie van onze maatschappij', noemt hij het zelf. De korte, tekstloze fantasy-verhalen doen stiekem aan Arzach van Moebius denken, al kan Ruijters uiteraard in de verste verte niet tippen aan deze grootmacht. Toch weet hij binnen de mogelijkheden van zijn karikaturale tekenstijl (die ten opzichte van zijn reeks Dr. Molotov losser en artistieker is geworden) een knappe, expressieve prestatie neer te zetten. Ruijters mag dan officieel nog altijd underground-strips maken, hij verdient inmiddels zonder meer overground exposure.