Recensies

Van de karrevracht strips die uitgeverij Talent op de markt kiepert, is het gros verre van interessant. Veel pulp, doordrenkt van bloed en lichaamssappen. Gelukkig kent iedere regel een uitzondering: Pyrenee is het belangrijkste lichtpuntje in het Talent-fonds van Ronny Matton. Het is geen bloeddorstige fantasy-strip, maar een lief soort sprookje over een jong weesmeisje dat door een ontsnapte circusbeer wordt gered uit een verkoolde boerderij. In de ongerepte natuur rond de Pyreneeën voedt de beer haar op, bijgestaan door een vos en een slechtziende arend. Op een speelse manier maakt het rossige meisje, vernoemd naar de omliggende bergen, kennis met de wetten van de natuur, maar ook met universele thema's als vriendschap, liefde en dood. Met weinig woorden wordt de lezer meegevoerd door een naïeve kinderwereld. De kracht van de vertelling schuilt in het ongedwongen tekenwerk, waarin met name het wijdse landschap veel ruimte krijgt. Nergens oogt het geheel zo karikaturaal als kinderstrips uit de Dupuis-stal, maar evenmin vervallen de makers in de gelikte sentimenten van de Disney-studio's. In het ruige landschap loopt Pyrenee het hele album lang brutaal in haar blootje rond. Tarzan met zijn lendendoek is er niks bij. Geestelijk vader van dit alles is Regis Loisel, die zijn status vestigde met Op zoek naar de tijdvogel en Peter Pan. Sindsdien mag hij zich dan verlaagd hebben tot pseudo-literaire porno (het banale Troebele begeerten verscheen eerder dit jaar bij Oog & Blik), met Pyrenee laat hij zien dat hij ook nog tot hoogstaand werk in staat is. Helaas gaf hij het tekenwerk uit handen, net als bij het vijfde Tijdvogel-deel (Vriend Javin). Maar niet getreurd: tekenaar Philippe Sternis brengt het er uitstekend vanaf in een semi-realistische tekenstijl die feilloos aan Loisel doet denken. Pyrenee is een opmerkelijke kinderstrip, afkomstig van een uitgeverij waar je het niet van zou verwachten.