Weer schitterende tekenfilmachtige tekeningen. Het verhaal lijkt te zeer op het vorige, maar het zit wat steviger in elkaar. Carmina wil de piramide der stormen veroveren om stormen te ontketenen die haar mensenvlees zullen brengen.
...Stripverhaal van de gelijknamige film van Dick Maas. Volgens een liefhebber bevat de strip méér grappen dan de film.
...Voornoemde uitgeverijen herdrukken oude Kama's, waaronder nu dit album. De inhoud is nogal overhoop gehaald, maar talrijke briljante kromme redenaties zijn gebleven. Jammer alleen, dat Tante Kama antwoordt verdween.
...Cynisch en onrealistisch toekomstbeeld van de V.S., soms op het belachelijke af zelfs. Zwarte humor of maatschappijkritiek? Hoofdrolspeler Martina Washington boeit minder dan in het eerste deel.
...Voor alle geilaards die willen zien hoe Natasja er in haar blootje uitziet is dit boek een natte droom die uitkomt. Het lijkt me sterk als De Boer en Van Linden geen pseudoniem van Walthéry zelf zal blijken te zijn.
...In een veel coherenter avontuur dan zijn vorige redt Nino zijn wondermooie vriendin uit de klauwen van een oerlelijke maffialeider. Stallaert ontwikkelt zich tot een prima klare-lijntekenaar.
...IJzersterke humor-strip over een rattenkolonie. Volgens de tekst op de achterkant van het album krijgen de ratten Franquin dikwijls hartelijk aan het lachen. En dat wil wat zeggen.
...Op weg naar het Heilige Land krijgt ridder Aymar te maken met de Seldsjoeken. Een prima deel in een reeks van hoog niveau.
...In dit luxe album zijn twee eerder verschenen avonturen van De woestijnschorpioenen gebundeld. Op onnavolgbare wijze schetst Pratt de belevenissen van de strijdende partijen in Oost-Afrika tijdens de Tweede Wereldoorlog.
...In plaats van Blueberry ene Dundee en in plaats van Indianen de Zoeloes. De strijd van de Zoeloes tegen het Britse Imperium eind vorige eeuw is voor Ramaïoli echter te ingewikkeld om er een goede strip over te maken. Vermoeiend.
...Naar het verhaal van Maurice LeBlanc uit 1928. Dat een stripbewerking van een roman speciale vaardigheden vereist, blijkt wel uit dit album. De bewerking die Duchâteau aflevert, rammelt aan alle kanten. Overigens mag het tekenwerk van Geron er wel wezen.
...In deze herdruk tracht de god Horus, door in de huid van de sterveling Nikopol te kruipen, zijn collega-goden een loer te draaien door de macht in een toekomstig fascistisch Parijs naar zich toe te trekken. Een wat sober verhaal en een te bekende tekenstijl.
...